“Ağzından Çıkanı Kulağın Duysun”
“söz var, iş bitirir; söz var, baş yitirir”
Söz: Söz söylemek; her insanın kendi duygu ve düşüncesini ifade etmek için kurduğu sözcük ya da sözcüklerin tamamından oluşan cümleler ve bu cümlelerin oluşturduğu fikirden ibarettir…
Yetki: Yetki, binlerce yıl önceye dayanan bir kavramdır. İnsanoğlu o vakitler kendi yetkilerini birilerine bilinçsizce devrederek ya da gerici egemenler tarafından zorla ellinden alınarak gasp edilmiştir.
Karar: Bir sorun, bir problem üzerine kişinin birden çok olguları izleyerek vardığı bir sonuç sonrasında karar vermesidir. Kişi, karar alma ve karar vermeden önce birçok fikri ayrı ayrı inceler, kendince yorumlar ve bir sonuca varmasının bütünüdür. Ancak bugün kişi özgürce karar vermek durumunda değildir. Bunun bir bedeli ya da bir karşılığı vardır.
“Söz, Yetki ve Karar” kavramları tamamen devletlerin kanun ve yasaları çerçevesinde, binlerce yıl önce inanların elinden zorlan alınmıştır. Bu insanoğlu için en büyük cezadır. İnsanlık bu üç noktada kaybetti. Özgürleşmesinin yegâne yolu ise; insanoğlunun kaybettiği bu üç kelimeyi yeniden kazanması, geri alması şarttır. İnsanoğlunun kaybettiği bu üç kelimeyi kazanmak biz Dersimlilerin de çabasıdır. Dersim’de gündeme oturan Yerel Yönetimler (Seçimler) ile kendi geleceğimiz üzerine karar vermek amacıyla tartışıyoruz. Uzun bir süre bu mesele tartışılacağa benziyor.
Dersim Demokratik Halk Dayanışması ve Adayları diyor ki; Kaybettiklerimizi yeniden kazanmak için: “Söz, Yetki ve Karar’a” ek olarak “halklara” diyor, kazanmanın yolunu işaret ediyor. Bu doğru bir şiar ve yerinde bir taleptir.
Dersimde SMF önderliğinde yürütülen “söz, yetki ve karar halka” çağrısını ben şöyle okuyorum: Kaybettiğimiz bu üç kavramı yeniden kazanmanın yolu, her bireyin kendisi olma, kendi hakkında bütünlüklü olarak yönetme hakkına sahip olmasını gerektirir.
Dersim, daha önceki belediye seçimleri 2009’u ele almazsak, ilk defa bu kadar hararetli tartışmalara tanık olmaktadır. Meseleyi hiç sağa sola getirip götürmenin, eğilip bükülmenin de bir anlamı yok. Dersimde tartışmaya sebep ve neden olan; Ovacık modelidir. Ve Ovacık modelini Dersim merkeze uyarlamak amacıyla (Dersim Demokratik Halk Dayanışması) DDHD’nin işe girişmesiyle başlamıştır. Ovacıkta uygulanan Halkçı Belediyeciliğin yansımasının yarattığı tartışmalardır bunlar. Komünist Başkan Maçoğlu şahsında tartışılan aslında yerelde; “üreten biz yönetende biz olacağız” sorunudur. Ovacık halkının toprakta elde ettikleri ürünleri Kooperatifler aracılığıyla tüketiciyle buluşmasının sonuçlarıdır tartışılan.
Bu anlayışın içerisindeki gizli felsefe şudur; birlikte bir arada yaşamayı savunmak ve kolektif yaşamı hayata geçirmektir. Çünkü mesele kişilerin hak ve özgürlükler söz konusudur. Buradan yola çıkarak bireylerden oluşan bir toplumun söz söyleme, yetkiye sahip olma ve karar alma hakkına özgürce sahip olmasıdır. Tartışılan budur.
Dersim, ortaçağ karanlığından kılıçtan, modern çağda süngüden geçirilmiş bir halktır.
Söz konusu olan, süngüden geçen ve yüz yıldır bastırılan bir halkın geleceğidir. Dolayısıyla özgür toplumları yaratmada en önemli kriter, farklılıklarıyla birlikte bir arada yaşayarak, ayrı inanç ve yaşam-dünya görüşlerin varlıkları kabullenmektir. Halka seçme ve seçilme hakkını çok gören anlayışların anlamadığı budur. Toplum tekleştirilemez. Toplumu tekleştirmek, ona cüret etmek sosyolojik bir gerçekliğe karşı gelmektir.
Dersim’de tartışılan; Halk Meclislerin aracılığıyla Belediyeyi yönetme fikriyatıdır. Ovacık modeli bu anlamıyla Anadolu halkları açısından büyük bir kazanımdır.
Her rengin ve her görüşün kendisini ifade ettiği bir Meclisler artık çağımızın olmazsa olmazıdır.
Geleceğe yatırım önemlidir.
Geleceğin yolu söz, yetki ve kararı halka devretmekten geçer.
