“TC” egemenler sisteminin ideolojik-siyasal dayanağı olan ırkçı saldırılar, Suriyeli göçmenlere karşı birçok kentte gerçekleşen saldırılarla yeniden gündeme geldi. Irkçı faşist güçler tarafından bir siyaset tarzı olarak seçim döneminde daha öne çıkarılarak, toplumunda önemli bir karşılık yaratılan ve Suriyeli göçmenler üzerinden körüklenen yabancı düşmanlığı, Kayseri’de fiili olarak ateşlendi ve birçok kente yayılarak adeta linç girişimlerine dönüştürüldü. Sistem medyası, ırkçı-kafatasçı zihniyetler ve faşist cemaatler üzerinden Suriye li göçmenlere karşı yapılan çirkef anti propaganda, daha önce Ermenilere, Rumlara, Kürtlere karşı gerçekleştirilen soykırımların, jenosit politikalarının güncellenmesi provalarına dönüştürüldü adeta.
1 Temmuz da Kayseri’de 7 yaşındaki bir çocuğa dönük istismar iddiası üzerine başlayan ırkçı saldırılar, Kayseri, Hatay’ın Reyhanlı, Bursa, Kilis, Adana, Antep, İzmir, İstanbul, Eskişehir vb. kentlerde Suriyeli iş yerleri kundaklandı, evleri taşlandı, oturdukları mahaleler faşist güruh tarafında ablukaya alındı. Tekbir getirerek, “Ne mutlu Türk’üm diyene” sloganlarıyla saldırılar başladı.
“TC” sisteminin içinde resmi ya da kontra tarzda örgütlenmiş faşist zihniyetin bilinçli ve belirli bir plan dahilinde, her türlü istismara açık geri kitleleri harekete geçirerek sürdürdüğü bu ırkçı saldırılar, toplumun refleksi olarak sunulsa da, esasta faşist zihniyetin sürece dair politika tarzıdır. Bazen ekonomik kriz, bazen konut sorunu, bazen işsizlik daha farklı sebepler göstererek Suriyeleri hedef seçmeleri, sermaye iktidarın bilinçli biçimde yaydığı gerici propagandadır. Çünkü Türkiye’de emekçi halkın yoksulluk ve açlık sınırları içinde yaşamaların sorumlusu gömenler değildir. Bu propagandayı yapan sermaye iktidarıdır.
“TC” iktidarı ekonomik krizler döneminde kitlelerin hoşnutsuzluğunu ve iktidara karşı tepkisini Türk olmayan diğer farklı azınlık milliyetlere yöneltmiştir. Farklı milliyetleri ve inançları birbirini kırdırmak için faklı oyunları tertiplemiştir. Yalan, manipülasyon yapmaktan geri durmamıştır. Her gerici saldırının sosyal atmosferini yaratarak, bir avuç ırkçıyı sokaklara salarak, ırkçı medyanın yardımıyla katliamlar düzenlemiştir. Son genel seçimlerde burjuva partilerin halkı göçmenlere karşı kışkırtarak katliamlara siyasi zemin yarattığını görmeyen kalmadı. Ve “TC” tarihinde bu katliamlar toplumun hafızasında tazeliğini koruyor. 6-7 Eylül 1955 de Rumlara, 21 Haziran ile 4 Temmuz 1934 arası Trakya’da Yahudilere, Maraş, Çorum ve yıldönümüne denk gelen Sivas Madımak katliamı, faşist rejimin kanlı yüzünün fotoğrafıdır.
Suriyeli göçmenlerin Türkiye başta olmak üzere dünyanın birçok coğrafyasında göçmen olarak yaşamasının nedeni, Suriyeli göçmenlerin tercihi değil, dayatılan emperyalist savaşın fiili sonucudur. Ki bu sonuçta mağdur eden toplumsal kitle değil, savaş ve yurtluklarının yakılıp yıkılması ile mağdur olan taraftır. Emperyalist güçlerin bölgesel savaşlar tarzında sürdürdüğü çıkar dalaşı ve bu savaş sürecinden vazife çıkararak,” TC” nin sınır dışı operasyonları, Suriye ve Batı Kürdistanı işgal etmeleri sonucu, doğdukları toprakları terk ederek Türkiye’ye veya başka ülkelere göç etmek zorunda kaldılar. Kısacası; onlar orda oldukları için Suriyeliler Türkiye’deler, Avrupa’nın herhangi bir yerinde zor koşullarda yaşama tutunmaktadırlar.
Suriyeli göçmenlere yönelik bugünkü saldırılar bu gerici faşist zihniyetin sonucudur. Türk olmayanların Türkiye’de barınma olanağı olmadığını söyleyen zihniyet ile Hitlerin Alman ırkından olmayanları imha etme anlayışı aynıdır. İdeoloji aynı uygulama alanı ve zamanı farklıdır sadece. Afganlı şeriatçı bir kişinin Almanya’nın Mannheim kentinde Alman polisini öldürmesi sonucu, Almanya’da faşist partilerin ”Afganları sınır dışı edelim” protesto ve gösterileri ile Kayseri’de cinsel istismar sonucu değişik yerlerde gerçekleşen Suriyelilere karşı şiddet saldırıları, aynı ideolojik-politik dokudan beslenmektedir. Türkiye’nin değişik kentlerinde Suriyelilere karşı saldırılar, bu faşist ideolojinin devamı olarak kavranmalıdır. Yerleri ve yurtları savaşlarla, işgallerle yıkılan ve bundan dolayı yaşadıkları yerleri terk eden insanlar, her türlü baskı ve sömürü sistemi ile, burjuva gericiliğin kuşatması altında iken, aynı zamanda burjuva gericiliğin dönemsel ya da stratejik politikalarına da araç yapılmaktadırlar. Ucuz iş gücü olarak güvencesiz iş koşullarında açlık sınırında çalıştırılan göçmenler, sağcı faşist zihniyetler tarafında geniş kitlelerin beynini yıkamanın nedenleri haline getirilmektedir. Avrupa’da gelişen aşırı sağcı dalga ile “TC”nin politik ihtiyaçları için geliştirmek istediği ırkçı-şovenist dalga birbirini besleyen politika olarak sermayenin işçi ve emekçi kitlelere ve ezilen bağımlı uluslara karşı küresel çapta yoğunlaştırdığı yeni faşist bir saldırıdır.
Dolaysıyla, demokrasi, özgürlük insan haklarını savunanlar; baskı altında yaşayanlar, ezilen ve horlananların bilmesi gerekiyor ki, Suriyeli mültecilere veya göçmenlere yönelen her türlü şiddet, saldırı, nefret, ezilen ve sömürülen halka yönelen saldırıların bir parçası, bir devamıdır. Ezilenler, yaşadıkları toprak parçası dahil, ürettiği tüm yaşamsal değerleri ortak kullanma ve kardeşçe yaşama değerlerine sahiptir. Özel mülkiyet dünyasının halkı halka kırdırma amacı, halkların çıkarı değil, özel mülkiyet dünyası sahiplerinin çıkarlarını icra etme amaçlarıdır. Güncel olarak, burjuva ve türevi tüm gericiliklerin kışkırtmalarına karşı, ezilenlerin ortak dayanışması ve kardeşçe yaşaması için karşı tutum almak, sadece kendimizi savunmanın değil, aynı zamanda gericilere karşı mücadelemizin siyasal duruşudur.
Açık ve net olarak yineliyoruz: Suriyeli savaş mağdurlarının topraklarına dönmesinin tek şartı ve koşulu, tüm işgalci güçlerin Suriye’den geri çekilmesidir.
