1 Mayıs operasyonlarında gözaltına alınıp hukuksuzca tutuklanan gazeteci Perihan Erkılınç, yaşadığı hak ihlallerini ve tutuklanma gerekçesini gazetecilere gönderdiği mektupta anlattı.
Perihan Erkılınç’ın mektubun tamamı aşağıdadır;
Kamuoyunun bilgisi olduğu gibi, 29 Nisan günü yapılan operasyon ile ben de o gün 1 Mayıs kapsamında alınan yüzlerce kişi gibi, özel harekât polislerinin evime yaptığı baskınla gözaltına alındım. Dört gün süren gözaltı süresinin ardından, 2 Mayıs gecesi tutuklanarak Bakırköy Kadın Kapalı Hapishanesi’ne getirildim. Savcılara çıkarılmadan, tutuklanma talebiyle mahkemeye sevk edilerek tutuklandım.
Dosyada uzun zamandır muhabirliğini yaptığım Özgür Gelecek gazetesi için yaptığım haberler, çektiğim fotoğrafların telefonumda yer alması; 1 Mayıs, 1 Mayıs çalışmaları gibi HDK’nin takip ettiğim basın toplantıları ve benzeri, gazetecilik mesleğimin gereği yaptığım işler tutuklanma gerekçesi yapıldı. Gazetenin sosyal medya hesaplarındaki paylaşımların benim tarafımdan yapıldığı iddiası da bugün tutuklanmamın gerekçesi yapıldı. Yine, kadın gazetecilerin hapishane adreslerinin gazetenin evinde bulunması, doğduğumda bana kullanılan göbek adımın, Sevda isminin “kod adı” olarak lanse edilmesi tutuklanma gerekçeleri arasında yer alıyor.
Bu isim meselesi gerçekten oldukça absürt denilebilecek bir gerekçe, çünkü resmi tüm işlemlerimde zaten kimlikte geçen ismimi kullanıyorum. Bunun yanı sıra, Sevda isminin kimliğe eklenmesi için Bakırköy Adliyesi’ne açtığım bir dava mevcut. Kim “kod adını” kimliğe ekletmek için mahkemeye başvurmuş?
Yine, sosyalist bir gazete olan Özgür Gelecek gazetesinin muhabirliğini yapmak; devrimci, muhalif bir yerden yükselen bir ses olan bir gazetede çalışmak neden suç sayılmaktadır? Özgür Gelecek gazetesi, işçi sınıfı başta olmak üzere ezilen tüm kesimlerin sesini duyuran bir gazetedir. Ve onun için haber yapmak, fotoğraf çekmek, video çekmek ne suçtur ne de terörize edilebilir bir kapsama alınabilir. Üretenlerin, ezilenlerin, muhaliflerin, Kürt halkının, kadınların, LGBTİ+’ların sesi soluğu olan bir gazetenin basın emekçisi olmak meşrudur, haktır. Gerçekleri yazmak haktır, meşrudur; çünkü gerçekler devrimcidir.
Bugün ülkede birçok gazeteci, gazetecilik yaptığı için tutsak durumdadır. Ülkede belediye başkanları, siyasetçiler, sanatçılar, sendikacılar, yazarlar, gazeteciler tutsak edilmektedir. Anayasal haklarını kullandığı için onlarca öğrenci tutsak edilmiştir. Hakkını arayan, daha eşit ve özgür bir dünya için mücadele edenler tutsak edilmiştir. Ülkede tam bir “açık hapishane” uygulaması vardır. En küçük temel hak, gözaltı, tutuklama ve saldırılarla, baskılarla karşılanmaktadır. Ancak şartlı salıverilen yüzlerce suçlu ise dışarıdadır. Kadın katilleri elini kolunu sallayarak sokaklarda gezmekte ve indirim cezası alan katil erkekler de dışarıda gezdikçe, erkeklere güç vermektedir.
İşte bu nedenle, İstanbul’un en merkezi ilçesinde dahi, sokak ortasında kadınlar katledilmektedir. Tam da bu nedenle Bahar, Şişli’nin orta yerinde eski kocası ve onun arkadaşları tarafından kaçırılmak istendi ve herkesin gözü önünde katledildi. Biz gazeteciler tutsak edilmişken, kadın katilleri dışarıda kadınları katletmeye devam ediyor.
Bahar için sokağa çıkan kadınların eylemini takip etmek, kadınların sesi soluğunu gündeme taşımak yerine, onlarca kadın gazeteci olarak demir parmaklıklar ardındayız.
Biz gazeteciler işimizi yaparken de benzer engel ve zorluklarla mesleğimizi yapıyoruz. Tüm engelleme, baskı ve zor koşullarına rağmen dışarıda gazetecilik yapan kadın gazeteciler başta olmak üzere gazeteciler, bugün biz tutsak gazetecilerin de sesi olacaktır.
Gazetecilik suç değildir.
Sevgiler
Bakırköy Kadın Kapalı Hapishanesi B-6
